بررسی تأثیر متقابل تونل های دوقلو در محیط های شهری با استفاده از مدلسازی عددی سه بعدی (مطالعه موردی:تونل های خط یک قطار شهری تبریز)

ارزیابی برهم کنش بین فضای زیرزمینی جدید و فضاهای زیرزمینی موجود و ارائه راهکارهای مناسب یکی از مهم ترین موضوعات تونلسازی در محیط شهری است که توجه به آن از اهمیت خاصی برخوردار است. در برخی موارد ضروری است تا تونل ها در مجاورت یکدیگر حفاری گردند که این امر منجر به ایجاد تأثیرات اندرکنش مهمی می شود. در این مقاله با مدلسازی سه بعدی عددی تونل های دوقلوی خط یک سازمان قطار شهری تبریز، پایداری حفاری تونل های دوقلو با استفاده از روش کرنش بحرانی ساکورائی بررسی و همچنین الگوی تغییر شکل ایجادشده در سیستم نگهداری تونل های سهند و سبلان تعیین می گردد. همچنین تأثیر حفاری این تونل ها روی نشست سطح زمین و ساختمان های مجاور بررسی می گردد. جهت بررسی میزان نشست سطح زمین در مسیر حفاری تونل های دوقلوی قطار شهری تبریز از معیار کرامر و روش عددی تفاضل محدود (نرم افزار flac3d) استفاده شده است. همچنین به منظور بررسی تأثیر متقابل تونل های مذکور نیروها و ممان های اعمال شده روی سیستم نگهداری تونل های دوقلو پایش و ضریب ایمنی آن ها تعیین و در نهایت پایداری پایه قرارگرفته مابین دو تونل نیز موردبررسی قرارگرفته است. نتایج نشان می دهند که تونل های مترو تبریز در خلال حفاری پایدار خواهند بود،نشست سطح زمین تأثیر قابل توجهی برسازه های اطراف نخواهد داشت، فاکتور ایمنی سیستم نگهداری در نقاط مختلف پایش شده مابین 5 الی 10 قرار می گیرد وپایه قرارگرفته مابین دو تونل پایدار خواهد بود.